درس پنجم از کتاب Schritte Plus 5
اولین بخش از این درس با عنوان :
Ich habe keine Lust, Ärger zu bekommen
من حوصله ندارم ، خشم به دست بیارم.
یا به عبارتی حسش نیست عصبانی بشم.
همانطور که از عنوان درس مشخص است کاربرد zu در جملات است که با افعال اصلی ترکیب می شود
اما کی و کجا ؟
اولین جایی که می بایستی از zu استفاده کنیم وجود فعل haben است ، یعنی اگر در زمان حال بخواهیم صحبت کنیم و در جمله ما فعل haben نیز وجود داشته باشد ، آنوقت می بایستی قبل از فعل اصلی حرف zu رو اضافه کنیم. این حرف zu در فارسی می شود اینگونه تعریفش کرد ، دقت کرده اید که در زبان فارسی میگیم. من می آیم، اما اگه دارم یا ندارم در جمله باشه مانند آلمانی که فعل haben وجود داشت می بایستی در فارسی به اول فعل نیز حرف ( ب ) را اضافه کنیم یعنی وقتی میگم من می آیم . از فعل آمدن استفاده کردم اما اگه بگم من حوصله ندارم بیایم اگه دقت کنید ابتدایی فعل حرف ( ب ) رو دارم. پس این سیگنال به ما میگنه معمولا جملاتی که در فارسی فعل اون رو مجبوریم با ( ب ) شروع کنیم در آلمانی نیز باید به قبل از فعل حرف zu اضافه شود.
اما به غیر از فعل haben بعضی از افعال نیز هستند که همین اتفاق براشون می افته و باعث می شوند که به فعل حرف zu اضافه شود. که یکی از آنها نیز در عنوان بعدی درس آمده :
Sie brauchen gar nicht weiterzureden
اصلا نیاز نیست شما به صحبت کردن ادامه دهید.
فعل brauchen نیز یکی از همین افعال است که باعث می شود به فعل اصلی ما zu اضافه شود و از آنجایی که فعل weiterreden یک فعل جدا شدنی است zu می بایستی بین بخش اول و دوم فعل قرار بگیرد یعنی بخش اول weiter است و بخش دوم reden که باید بین اون قرار بگیره و تبدیل شود به weiterzureden به صحبت کردن ادامه دادن.
البته یک نکته دیگر هم در مورد zu وجود دارد : که هرگاه ما در جمله فعل کمکی نداشته باشیم و بخواهیم از دو فعل استفاده کنیم آنگاه می بایستی به فعل اصلی نیز zu اضافه شود. مانند عنوان همین بخش :
Sie brauchen gar nicht weiterzureden
در اینجا brauchen و weiterreden هیچکدام فعل کمکی نیستند. اما از آنجایی که brauchen به شکلی سعی در جایگزین شدن فعل کمکی در جمله را دارد آنگاه ما به فعل اصلی مجبور می شویم حرف zu را نیز اضافه کنیم.
سیگنال حرف zu در فارسی می شود ( ب )
مثال :
Sie brauchen nicht weiterzureden
شما نیاز نیست به صحبت کردن ادامه دهید.
این دقیقا به این معنی است که ما اینجوری بگیم :
Sie müssen nicht weiterreden
شما نباید به صحبت کردن ادامه دهید
که در اینجا همینطور که می بینید جمله اول brauchen جایگزین müssen که یک فعل کمکی است شد و در نهایت به فعل اصلی حرف zu اضافه شد اما در جمله دوم وقتی ما فعل کمکی داشتیم آنگاه فعل اصلی هیچ چیزی به اون اضافه نشد.
البته zu کاربردهای دیگری نیز دارد که در این درس بیشتر تمرکز فقط روی همین کاربردش است که به افعال اصلی ما اضافه می شوند ، در درس های بعدی به طور کلی تر و بیشتر با zu آشنا خواهیم شد.
Es ist möglich, den Tumor zu operieren
این امکان وجود دارد ، آن تومار عمل جراحی بشود.
به این معنی است که :
Der Tumor kann operiert werden
آن تومار می شود جراحی شود.
Ich habe Durst, hast du etwas zu trinken
من تشنه هستم، چیزی برای نوشیدن داری ؟
البته ما می توانیم zu را در فارسی نیز ( برای ، ترجمه بکنیم ) همانند مثال بالا ، چیزی داری برای نشویدن ؟ و همانطور که دیدید haben نیز در فعل وجود داشت.
Ich habe Hunger, hast du etwas zu essen
من گرسنه هستم، چیزی برای خوردن داری ؟
یا اینکه می توان به مانند ترجمه های بالا اینگونه برداشت کرد.
من گرسنه هستم . چیزی داری بخوریم ؟
که در اینجا ( ب ) به فعل اضافه شده است.
این بستگی به خود شما و نوع گفتارتان در فارسی دارد که از کدام روش استفاده میکنید.
و در آخر چنانچه ما فعل sein هم در جمله داشته باشیم می بایستی باز از zu استفاده کنیم.
Es ist möglich, etwas mitzubringen
این امکان هست ، چیزی با خودمان بیاوریم
همانطور که میدانید ist صرف فعل sein در سوم شخص مفرد است. و به دلیل وجود اون در جمله مجبور شدیم به فعل جدا شدنی mitbringen حرف zu رو اضافه کنیم. که همانطور گفتیم ، zu بین بخش اول و دوم فعل های جداشدنی می نشیند. و به mitzubringen تبدیل میشود.
نکات گرامری این درس :
۱. کاربرد zu در جملات و ترکیب شدن آن با افعال اصلی.
موفق باشید.
آموزش رایگان زبان آلمانی - مرتضی غلام نژاد
منبع: De.Alemani.De
